Terug naar START PAGINA Barefoot running |
Taken van de schoenNog nooit zijn er zo veel mogelijkheden geweest om een goede schoen te bouwen. De chemische industrie levert nieuwe stoffen met allerhande interessante eigenschappen. Zelfs nanotechnologie doet haar intrede. En schoenen kunnen ook flashy zijn. Computers laten toe om de gekst mogelijke tekeningen en constructies te maken. Een zaak is wel gebleven: de schoen moet - wanneer hij nodig is - de beste vriend van de voet zijn. Hij moet hem behoeden voor het extreme klimaat en verhinderen dat op onbekende terreinen gevaarlijke voorwerpen of dieren onheil kunnen veroorzaken.
|
Een beetje geschoeide geschiedenisDe geschoeide medemens is een vrij recent fenomeen in de geschiedenis. Vanaf het ontstaan van de mens – en nu nog steeds bij enkele natuurvolkeren – was blootvoets de enige en prima mogelijkheid om zich al lopende te verplaatsen. Nadien werd er ook gebruik gemaakt van dierenhuiden om zich tegen de meest ongunstige omstandigheden te beschermen. In het jaar 1838 ontdekte Charles Goodyear (geen familie van de bandengigant) het proces om rubber te vulcaniseren met behulp van zwavel. Zo onstonden de eerste nog niet zo slijtvaste platte rubberzolen. Rond 1900 werd op aanraden van een Duitse kinderarts een van de belangrijkste vernieuwingen in de schoenindustrie ingevoerd: het maken van specifieke linkerschoenen en rechterschoenen!!! In 1972 kwam Bill Bowerman op de proppen met het idee om loopschoenen te maken met zolen in wafelprofiel – gefabriceerd met het wafelijzer van zijn echtgenote! – en deze tevens te voorzien van een verhoogde hak. Hij stichtte de Amerikaanse firma Blue Ribbon als tegenhanger van de Europese merken Puma en Adidas. Een beetje later werd de naam veranderd in Nike. De beroemde modellen Waffle Racer en Cortez zagen het levenslicht onder deze vlag. Door het commerciële succes van Nike gingen andere schoenmerken eveneens over tot de bouw van loopschoenen met profiel en verhoogde hak. Omdat de lopers meer en meer gedwongen werden om op de hielen te landen, werden er allerlei soorten schokdemping uitgevonden. De Russische trainer Dr. Romanov en de Amerikaan Danny Dreyer boden weerstand tegen de nieuwe stroming van hiellanding met voetafrol. De Pose Runningtechniek (korte voorvoetlanding) van Dr. Romanov boekte vooral succes in sprint- en springnummers. De Chi Runningtechniek (midvoetlanding) van Danny Dreyer wilde lopen op zich aangenaam maken door ontspanning in te brengen in de loopbeweging. Ondertussen kwam professor Dan Lieberman tot het besluit dat onze verre voorouders midvoetlanders waren. Hij deed dit op basis van vondsten van fossielen en door het uitvoeren van biologische experimenten. Het fenomeen van de midvoetlanding kon eveneens vastgesteld worden bij de hedendaagse nog levende natuurvolkeren. Op 28 januari 2010 verscheen in het tijdschrift Nature zijn beroemde rapport over barefoot running. |